3 gazowe planety, HD 155358 c w ekosferze i możliwa kolejna SuperZiemia w GJ 667C

McDonald Observatory

Po niezwykle udanym styczniu czas na kolejny dobry początek nowego miesiąca. Luty rozpoczynamy odkryciem trzech gazowych planet przez obserwatorium McDonald. Wszystkie obiekty potwierdzone zostały dzięki badaniom prędkości radialnych ich gwiazd macierzystych.

Nowe planety to HD 79498 b, HD 220773 b oraz HD 197037 b. Krążą wokół gwiazd ciągu głównego (typ F), wykonując jedną pełną orbitę w czasie odpowiednio 5,38; 10,19 i 2,83 roku. Dzięki wieloletnim badaniom (trwały one aż od 7 do 10 lat!) udało się także oszacować masy tych planet - 1,34 Mj, 1,45 Mj i 0,79 Mj - oraz ich odległości od środka masy układu - 3,13 AU, 4,94 AU i 2,07 AU. Dalsze badania tych gigantów pomogą zrozumieć procesy związane z formowaniem się gazowych planet wielkości Jowisza wokół gwiazd podobnych do naszej Gwiazdy Dziennej.

To samo obserwatorium przeprowadziło kolejną analizę układu HD 155358, składającego się z żółtego karła oraz dwóch gazowych planet. Jak się okazało planeta HD 155358 c ma nieco inny okres orbitalny niż wcześniej zakładano. Obecnie wynosi on około 391 dni, a jej odległość od gwiazdy to 1,02 jednostki astronomicznej. Ponieważ żółty karzeł to ten sam typ gwiazdy (typ G) co nasze Słońce, a odległość dzieląca gwiazdę od planety c jest bardzo podobna do odległości między Słońcem a Ziemią, nietrudno się domyślić, że HD 155358 c znajduje się wewnątrz ekosfery swojej gwiazdy. Oczywiście gazowa natura tej planety nie sprzyja rozwojowi żadnej ze znanych nam form życia. Możemy natomiast spekulować na temat możliwych egzoksiężyców o nieco bardziej sprzyjających warunkach. Należy jednak zauważyć, że wiek omawianego układu to ponad 10 miliardów lat, a więc jeśli jakiekolwiek życie miałoby uchować się na takim obiekcie, musiałoby być ono wyjątkowo odporne. Jeśli jednak ktoś lubi fantazjować może sobie wyobrazić wysoce zaawansowaną cywilizację zamieszkującą taki księżyc od miliardów lat pomimo wielu nieprzychylności (względnie wysoka ekscentryczność, burzliwe etapy ewolucji gwiazdy, migracje planety itp.). Takie podejście sugeruje, że układ HD 155358 może być interesującym celem dla badań SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence) - organizacji "nasłuchującej niebo" w poszukiwaniu sygnałów obcych cywilizacji.

Orbity planet w GJ 667C. Planeta d także widnieje tutaj w
nieco "naciąganej" ekosferze.

Na koniec należy także wspomnieć o kolejnej możliwej Super Ziemi w układzie GJ 667C. W listopadzie 2011 roku pisałem o dwóch planetach (obie to Super Ziemie) odkrytych w tym systemie - dla zainteresowanych link TUTAJ oraz TUTAJ. Przypomnę jedynie, że jedna z tych planet jest główną kandydatką na "Drugą Ziemię" (mimo wszystko wciąż bardzo daleka od ideału). Wczoraj w katalogu jeszcze niepotwierdzonych planet pojawiła się GJ 667C d. Obiekt ten wymaga jednak dalszych długotrwałych badań gdyż jego sygnał może być naruszony przez kolejny obiekt (jednak bardziej prawdopodobna jest także inna, bardziej skomplikowana przyczyna tego sygnału - nie wynikająca z obecności planety) o okresie 91 dni, a także przez rotację samej gwiazdy (105 dni). Póki co wstępnie ustalono masę tej planety na około 5,5 masy Ziemi, a okres orbitalny na 75 dni. Pomimo wielu wątpliwości jedno jest pewne - GJ 667 jest jednym z najbardziej interesujących układów jakie poznaliśmy od początków egzoplanetarnych badań! 3 gwiazdy oraz już 4 możliwe planety... to mówi samo za siebie.

Źródło 1, Źródło 2